woensdag 25 september 2013

En weer thuis...

De dag begon vroeg, om 5 uur stonden we op zodat we op ons gemakje alles konden doen. Uitchecken kon via de tv, heel makkelijk is dat. En toen was het tijd om voor de laatste keer de auto op te halen bij valet parking. Man, wat gaan we die luxe missen. Thuis moeten we weer geewoon ordinair zoeken naar een parkeerplek. 

De locatie om de auto terug te brengen wijst zich vanzelf bij McCarren airport. De auto droppen gaat een stuk makkelijker en sneller dan bij de camper vorig jaar. Je sluit aan in een rij, iemand scant vervolgens een code in de deur, je krijgt een bonnetje van eventuele openstaande kosten en klaar ben je. Wij hadden ervoor gekozen om vooraf een tank bezine te betalen. Dat is wel wat duurder dan zelf aftanken, maar dan heb je geen gedoe dat je hem helemaal afgetankt hoeft in te leveren. En de bezineprijzen zijn vergeleken met hier nog steeds erg laag. Een shuttle brengt je naar de juiste terminal.

Beide vluchten verliepen rustig, alleen de laatste paar uur hadden we af en toe turbulentie die dan meteen ook lang duurde. De eerste vlucht naar Houston duurde een half uur korter dan verwacht en van de internationale vlucht werd ook wat tijd afgesnoept. Vreemd genoeg kreeg ik bij beide vluchten weer last van vliegangst, terwijl ik op de heenreis hier amper last van heb gehad. Zal wel de vermoeidheid zijn.

We werden opgehaald door mijn broer die onze auto had geleend in de tussentijd. Cyriel zijn ouders stonden ook te wachten. Ze maakten er meteen een dagje Amsterdam van.

Eenmaal thuis lagen er nog nog aantal lieve kaarten met felicitaties op ons te wachten. Nog een tijdje nagepraat met mijn broer over de vakantie en de bruiloft. Hierover hebben we eigenlijk nog maar weinig mensen gesproken. Leuk om te horen hoe zij de dag beleefd hebben. Toen hij weg was, voelden we ons wel even ontheemd. We zijn natuurlijk heel druk met de bruiloft geweest en daarna op huwelijksreis. En nu is ineens alles voorbij. Wel raar hoor, even niets meer te hoeven. 

We hadden deze vakantie een redelijke lang verlanglijstje, maar het motto was: niets moet, alles mag. Stratosphere tower hadden we 's avonds willen bezoeken voor het uitzicht over Vegas, maar daar kwam het steeds om een of andere reden niet van. Gelukkig hebben we het ook bij de landing vanuit het vliegtuig gezien. We hadden erop gerekend meer hikes te doen in de parken die we bezochten, uiteindelijk maar 1 kleintje in Valley of the Fire gedaan. Het was gewoon een ander soort vakantie dan vorig jaar, beetje rondrijden en toppen bij viewpoints was voldoende deze keer. Mijn lichte colitus aanval en hardnekkige verkoudheid hielpen ook bepaald niet mee. Dat is ook de reden dat we Death Valley overgeslagen hebben. Ik was al beroerd na de halve dagtrip naar Valley of the Fire, voor DV moet je gewoon een volle dag rekenen. Elvis wedding hebben we eigenlijk niet echt meer over gehad, "gewoon" trouwen volstond blijkbaar :). 

Het was echt een topvakantie en echt een aanrader om een keer te langer in Vegas te blijven dan de geijkte 2-3 dagen. Wij hebben ook nog lang niet alles gezien en gedaan. Het oude centrum hebben we zelfs helemaal overgeslagen deze keer.

The Mirage is ons super bevallen, echt een hotel voor ons. Kamers super, vriendelijk personeel, veel keuze uit leuke restaurantjes. Cosmopolitan vonden we super mooi als geheel, het uitzicht van de kamer was natuurlijk subliem. Maar ik voelde me minder thuis, qua gasten en eetgelegenheden. En we vonden de kamer zelf iets tegenvallen, veel beschadigingen en de schoonmaak liet aardig te wensen over, zeker voor een 5 sterren hotel. We lieten express elke dag een redelijke tip achter, daarmee werd het iets beter. Er waren ook elke middag demonstraties buiten bij het hotel over uitbuitingen van het personeel. Misschien dat dat de reden was dat het niet helemaal op orde was en wilden ze op deze manier extra druk leggen op het management. Die zijn natuurlijk wel gevoelig voor klagende klanten. Geen idee, maar het viel ons beide op. 

Kort samengevat..... Het was SUPER!!!

maandag 23 september 2013

Dag 8

Vandaag de laatste dag. Ik blijf snipverkouden, dus de trip naar Death Valley die we steeds hebben uitgesteld slaan we definitief over. Dat is zonder stops al 7-8 uur rijden. Vandaag staat alleen diner bij The Steakhouse in Excalibur op de planning. Dit is een wat luxer restaurant waarvoor we $ 50 credits hebben via MyVegas, leek ons een leuke afsluiter.

Ontbeten in de Henry in ons hotel, zoals alles in dit hotel luxer dan we gewend zijn, dus de verse sinaasappelsap in soort martiniglazen geschonken uit een cocktailshaker. Na het ontbijt nog even de Strip op geweest. Met de auto naar Treasure Island gereden, dit hotel hadden we nog niet gezien. Hier een klein gokje gewaagd, maar geen succes helaas. Uiteindelijk kwamen we weer bij de Stripburger terecht aan het eind van de Fashion Mall. Ik moest persé die heerlijke cocktail nog een keer proberen. Samen een burger gedeeld daarnaast. Deze tent staat bekend om zijn lekkere burgers, volgens velen de lekkerste van Vegas. Vorig jaar hier ook gegeten en we waren het hier roerend mee eens. En ook dit jaar was hij even lekker. De man naast ons was zo lyrisch dat hij een heel verhaal over de beste burgers begon te houden tegen Cyriel.

Terug in ons hotel nog een keer lekker in bad geweest, natuurlijk genietend van het uitzicht op de fonteinen. Op ons gemakje netjes aangekleed voor het diner. Daarna naar Excalibur gereden. Het is dat ik veel goede recenties heb gelezen over The Steakhouse, want anders waren we denk ik direct weer terug gegaan. Wat een gribus bende is dat hotel. Bijna alle hotels hebben een kunstmatig luchtje, daar wen je aan, maar deze was echt goor. De hele entourage deed shabby aan en de afzuigers konden het ook niet aan. Omdat we ruim op tijd waren, zijn we even langs de winkels en foodcourt gelopen, daar hing gewoon een walm. Een foodcourt is trouwens een plein met verschillende eettentjes met zitplekken in het midden. Je kunt bij elke willekeurige tent wat halen en daar gaan zitten. 

Het restaurant zag er stukken beter uit. Het eten was echt subliem, de bediening ook. Je kon echt op je gemak eten, vaak wordt in Amerika het eten snel achter elkaar gebracht. Ik had de filet mignon en Cyriel de NY steak. Beide echt erg lekker, de mignon smolt gewoon op mijn tong. De rekening was pittig, maar door de credits viel het uiteindelijk mee.

De hele vakantie hebben we trouwens veel bruidsparen zien rondlopen, al dan niet met een entourage. Meestal zagen ze er best goed uit, maar in dit hotel liepen er een paar rond waarvan onze mond echt openviel. Alsof ze een carnavalskostuum uit de kast hadden gehaald, echt karikaturen. Misschien deden ze het er ook om, kan me voorstellen dat je wel wat korting hier en daar krijgt als bruidspaar.

Terug in het hotel de koffers maar alvast gepakt en gewogen. Voor ons doen hebben we best veel kleding gekocht, maar beide koffers zitten nog onder het maximale gewicht van 23 kg. Besloten om beneden de laatste dollars te vergokken :). Het was mega druk in het casino, drukker zelfs dan het weekend. Ik denk dat er een conferentie aan de gang is. Die lui gaan 's avonds soms helemaal los. 

We zijn het beide snel zat, het was een hele leuke huwelijksreis, maar wel vermoeiend. Vegas is geen stad om in uit te rusten. Gelukkig hebben we allebei steeds goed geslapen, dat scheelt. We willen nog de fonteinen voor de laatste keer zien in het donker, dat verveelt echt nooit. En dan lekker naar bed, morgen gaat de wekker om 5 uur. Brrrr, laat mijn bed het maar niet horen.

zondag 22 september 2013

Dag 7

Gisterenavond latertje geworden en dat voel ik ook met mijn verkoudheid. Maar erg gezellig zo samen in de cocktailbar en casino.

Vanochtend besluiten we te gaan ontbijten bij de Wicked Spoon, het buffet van de Cosmopolitan. Staat bekend als erg goed. En dat is het zeker. De entourage is sfeervol en het eten echt lekker. 

Na het ontbijt besluiten we te gaan shoppen in de Premium Outlet North. De vorige keer hebben we voornamelijk voor Cyriel gewinkeld, nu ben ik aan de beurt. North zit vlakbij ons aan de snelweg en is buiten in tegenstelling tot South. Het aanbod was naar ons idee kleiner en sprak ons minder aan. We vonden er ook een minder prettige sfeer hangen. Toch goed geslaagd bij de Levi's store voor mij. Maar we zijn al snel weer naar South gereden, omdat ik daar bepaalde winkels had gezien die ze hier niet hebben. Bij South nog een leuke trui bij Tommy Hilfiger en een blouse bij VanHeusen (nooit van gehoord, maar klinkt echt Nederlands) gekocht. Het grappige, of eigenlijk juist niet, is dat ik hier bij de merken makkelijk leuke kleding kan vinden en in Nederland niet. Daar beweren ze gewoon glashard bij Levi's bijvoorbeeld dat het niet gemaakt wordt in mijn maat. Liegbeesten! Bij Hilfiger was de broek die ik pastte zelfs te groot en ze hadden nog een maat groter zelfs. Was gave broek, maar helaas niet meer in mijn maat aanwezig, damn.


Na bij Hilfiger echt te lang in de rij bij de kassa te hebben gestaan, waren we het zat en zijn naar het hotel gegaan. Daar tijdje een gokje gewaagd. Ik had zowaar $ 60 winst, gelijk uitbetalen!

We hebben nog een MyVegas reward voor $ 50 diner credits bij de Monte Carlo. Dit hotel hebben we ook nog niet van binnen gezien, dus we gaan al bijtijds die kant op. Met de auto natuurlijk :), beentjes zijn moe. Lang leve valet parking!!! Ja, ik weet het, val in herhaling, maar is gewoon zo makkelijk en leuk.

Mooi hotel van binnen, beetje dezelfde sfeer qua mensen en eettentjes als in The Mirage. We moeten bij het inwisselen van de reward al opgeven waar we willen eten, we kiezen voor Diablo's. Voordat we daarheen gaan bezoeken we eerst nog op advies van een mede-forummer Ross dress voor less. Had bijna beet met een extreem goedkope Levi's, $ 13 dollar ofzo, naar hij was net te klein. Verder is het een verschrikkelijke zaak, echt een uitdragerij. Maar als je van koopjes houdt, kun je daar wel wat leuks vinden als je heel goed zoekt. Vervolgens nog langs de M&M's store, het is weer tijd voor onze dosis. 

Toen vonden we het tijd om naar Diablo's te gaan. Het is een soort open sportbar met goede rock muziek, ziet er gezellig uit. We moeten een tijdje wachten, dus we krijgen een soort buzzer mee en nemen alvast een drankje, beide een lekkere Corona. Na een kwartiertje begint de buzzer te buzzen en is onze tafel klaar. Man, wat kun je hier goed eten! Echt Mexican stijl, weer eens wat anders dan burgers. Van een andere tafel die een bak met Corona's besteld hadden, kregen we er eentje die over was. Thank you! De rekening viel erg mee, maar $ 55. Met een goede tip erbij kom je op $ 65, waarvan $ 50 gratis is door de credits. Altijd leuk.

Omdat dit een Mlife casino is en de Cosmopolitan niet, kwam ik op het idee om eens te kijken of we misschien gratis speelpunten hebben opgebouwd die we hier op kunnen maken. En ja hoor, op de kaart van Cyriel staat $ 10 zien we als we hem in een gokkast steken. Ik besluit er meteen voor te gaan en begin te spelen en krijg al snel een bonus en daarna nog 1 en daarna een bonusronde en tegen de tijd dat we die 10 hebben opgemaakt, is de stand $ 40. Gewoon winst dus! Terwijl de teller steeds verder op liep, begonnen wij steeds harder te lachen. En tegen de tijd dat ik die 40 laat uitbetalen, is dat lachje over gegaan in een manisch lachje. De hele weg tot we in de hotelkamer terug waren, begon steeds 1 van ons weer te lachen waarna de ander weer bijviel. Dit is toch humor, even snel kijken of we nog wat punten hebben om op te maken en vervolgens met winst naar buiten lopen. Het had vast meer kunnen zijn, maar de kunst is om op tijd te stoppen. Net als eerder vandaag toen ik die winst had.

In het hotel zijn we lekker het bad ingedoken, is een Japans zitbad met uitzicht op de Bellagio fonteinen. Daarna nog een gokje gewaagd, mijn winning streak van vandaag was helaas over. Weer terug op de kamer een tijdje naar de fonteinen liggen kijken vanuit bed en daarna lekker onze oogjes toe gedaan.